Wpisy internautów dotyczące pochodzenia nazwiska Slawinski

1. Jan Nepomucen Sławiński (1895–1981) – podpułkownik Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari Jan Adam Sławiński (ur. 1898) – porucznik kawalerii
2. Adam Jan Sławiński (ur. 27 listopada 1935 w Leśniczówce) – polski kompozytor, pianista i krytyk muzyczny. Adam Sławiński w 1953 podjął studia muzykologiczne
3. odróżnieniu od utworów dramatycznych i poezji lirycznej proza poetycka Sławiński 2000 ↓. S. Tretyakov: Lef’s Tribune. W: Words in Revolution: Russian Futurist
4. Szkoły Pedagogicznej, 1960, s. 61 [dostęp 2021-08-27] . Sławiński 1998 ↓, s. 285. Sławiński 1998 ↓, s. 62. Renata Pomarańska, Literatura piękna "nośnikiem
5. w Częstochowie, 2001, s. 974-980, ISBN 83-7098-711-7 Sławiński 1986 ↓, s. 188. Janusz Sławiński: Didaskalia. W: Literatura polska: przewodnik encyklopedyczny
6. Aleksandra Okopień-Sławińska, Oksymoron [w:] Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Słownik terminów
7. wyborców, s. 414–415. Sławiński 1976 ↓. Janusz Sławiński: Punkt kulminacyjny. W: Słownik terminów literackich. Red. Janusz Sławiński. Wrocław – Warszawa
8. Kategoria: Postacie literackie Michał Głowiński, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński: Zarys teorii literatury. Wyd. szóste poprawione. Warszawa: Wydawnictwa
9. farbą. warszawa.wyborcza.pl, 9 maja 2022. [dostęp 2022-05-11]. Aleksander Sławiński: Ambasador Rosji oblany czerwoną farbą. Protestujący nie dali mu złożyć
10. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński: Słownik terminów literackich. Wrocław: Ossolineum, 2002, s.